Uit de landelijke Raad van Kerken:
Paasboodschap Wereldraad van kerken– Een fragment uit de boodschap van de secretaris generaal dr. Jerry Pillay:
“In de huidige wereld zijn we inderdaad door de dood omgeven. Daarom willen we aan de Paasboodschap vasthouden: Jezus is niet hier, Hij is opgestaan!
In elke huidige situatie van lijden en dood willen we ons te binnen brengen, dat de opgestane Heer ons leven, hoop en liefde brengt. De vrede van Christus zij met u allen.”
Oecumenelezing 2024– De jaarlijkse oecumenelezing, bedoeld als aan hart onder de riem voor allen die de oecumene hoog in het (kerkelijke) vaandel dragen is op vrijdag 12 mei om 14.00 uur in de Geertekerk te Utrecht. Hoofdspreker van de oecumenelezing 2024 is econoom Paul Schenderling. Paul Schenderling is oprichter en programmaleider van de denktank Postgroei Nederland en auteur van het spraakmakende boek ‘Er is leven na de groei’. Daarin beschrijft hij concrete verbetervoorstellen voor een andere richting van de economie, de sociale zekerheid, de landbouw, de zorg en de mobiliteit. Een must voor wie werken aan de Groene kerk. Hij laat zien wat deze veranderingen praktisch betekenen voor ons dagelijks leven. Ook dit jaar gaan we met enkele leden van de Raad van Kerken naar Utrecht. Wil je mee, laat het weten!
Uit de plaatselijke Raad van Kerken:
De toekomst van de kerk– In het licht van het lopend gesprek in de R.K. van het synodaal proces is binnen de plaatselijke Raad van Kerken het initiatief opgenomen om in de plaatselijke oecumene verder na te denken over de toekomst van de kerk. Vanaf het meinummer van Ontmoeting volgen bijdragen van Liesbeth Berflo onder de titel ‘De toekomst van de kerk’. In een eerdere bijdrage hebben we voor het nieuwe seizoen een leesgroep aangekondigd over een boek van de Tsjechische auteur Tomaš Halik. We hopen daarmee het gesprek over de kerk te verbreden en we zien er naar uit om straks uw reacties te mogen ontvangen.
Impressie van de thema-avond Raad van Kerken 26 februari 2024
Door: Lenie van Nes
Op 26 februari was er een thema-avond van de Raad van Kerken. Ds. Ton van Prooijen, predikant uit Breda was de gastspreker. Hij vertelde de aanwezigen over het werk van de Duitse theoloog Jürgen Moltmann, geboren in 1926 en woonachtig in Duitsland.
Zoals zich laat raden heeft hij heel veel meegemaakt en dat is ook zeker van belang om te weten, om zijn gedachtegang te kunnen volgen.
Daarom vertelde ds. Van Prooijen op zeer indringende wijze over het leven van deze man.
Als jongetje natuurlijk opgezadeld met het fascistische gedachtegoed.
Hij moest als zeventienjarige deelnemen aan de strijd en ging naar het front in België, zag zijn kameraden sterven en werd krijgsgevangene gemaakt. Tijdens de krijgsgevangenschap kreeg hij foto’s te zien en hoorde hij verhalen over de verschrikkelijkheden die in Duitsland gebeurden.
Hij vond het heel erg dat hij voor dat regime had gevochten. Zijn zintuigen lieten het afweten toen de werkelijkheid tot hem doordrong. Hij kon niet meer voelen, ruiken, waarnemen, kortom was lamgeslagen.
Als krijgsgevangene werd hij overgebracht naar Engeland. Daar ontmoette hij mensen die goed voor hem waren, hem tegemoet traden als mens en tot zijn verbazing zag hij een “Bloeiende kersenboom”!
Dat veranderde hem, zijn waarneming, reuk, smaak kwamen terug en hij kreeg contact met de plaatselijke predikant, die hem een Bijbel gaf. Daar ging hij in lezen, hoewel hij totaal niet met de Bijbel was opgegroeid. Na de oorlog keerde hij terug naar Duitsland en ging theologie studeren. Het was een tijd van wederopbouw, verandering, niet terug willen naar wat geweest was.
Moltmann werd predikant en ging schrijven. ‘Theologie der Hoffnung’. Hopen tegen alle hoop in – hij had het ervaren in zijn leven- en schreef erover. Hij werd gegrepen door de filosofie van de hoop van de joodse filosoof Bloch. De vraag over hopen verbond Moltmann met maatschappelijke vraagstukken.
We vroegen ons tijdens deze avond af of de hoop nu nog steeds actueel is en wat het ons te zeggen heeft. Dat blijft moeilijk maar: “een bloeiende roos” kan een teken zijn, hoop voor toekomst, hoop voor gesprek, hoop voor ontmoeting; God, die naar ons toekomt.
Hoop is ook altijd verbonden met vertrouwen.
Wereldgebedsdag 2024– De laatstgehouden viering van Wereldgebedsdag was bijzonder. Teksten voor gebeden en de keuze van liederen was aangereikt door Palestijnse christenen. Een jaar tevoren was deze keuze al bekend. De woorden kregen daardoor een sterk beladen betekenis. We hebben onze gebeden concreet ondersteund met de bijdrage van de collecte (€ 126,50) bestemd voor een project (Rossing Center) waarin Palestijnse en Joodse kinderen met elkaar in contact worden gebracht om elkaar over en weer te leren kennen. Hartelijk dank! De viering Wereldgebedsdag 2025 wordt voorbereid door christenen van de Cook Islands (Thema: I made you wonderful) De viering vindt plaats in de Vredeskerk op 7 maart 2025. Dit zal (helaas!) de laatste viering zijn waaraan Nederland deelneemt. Er zijn namelijk geen mensen beschikbaar voor het Nederlands Comité Wereldgebedsdag om de viering voor te bereiden. In de andere 172 landen gaat de viering, een wereldwijde kring van gebeden van de morgen tot de avond, uiteraard gewoon door.
Een impressie van Heerke van Til van de viering op 1 maart in de Verrijzeniskerk.
Het was voor mij de eerste keer dat ik deze gebedsdienst bijwoonde. De liturgie was samengesteld door Palestijnse vrouwen voor de aanval van Hamas in Israël en de oorlog die daarop volgde in Gaza. Dat deed vreemd aan. De liturgie was goed verzorgd. Maar de taal die gebruikt werd herkende ik niet. Met nederigheid en geduld dragen we de enorme uitdagingen in onze familie, onze maatschappij, gemeenschap en kerk. Met zachtheid en liefde overwinnen we alles. We blijven sterk in ons geloof in het besef dat we toebehoren aan God. Ik mis een concrete weergave waar de inhoud om gaat. En waar blijf ik zelf?
Het thema ‘Verdraag elkaar in liefde’ krijgt voor mij pas betekenis als de basis daarvan is: ruimte voor wie jezelf bent en respect voor elkaar.
Thema-avond–De eerstvolgende thema-avond van de plaatselijke Raad van Kerken vindt plaats op maandag 15 april. Onze gast is dan dr. Arnold Smeets over het thema ‘De ontdekking van het Paasspel, over passiespelen’ – een passend thema in de paastijd.
In de poëzie van de Angelsaksen gaat het opvallend vaak over de wisseling van de seizoenen. De Angelsaksen hadden iets met de winter en vooral met het einde daarvan, als eindelijk de dooi intreedt. In liturgische boeken uit de middeleeuwen klinkt die fascinatie door, met name in de viering van Pasen. Beroemd zijn in dit verband de richtlijnen voor het vieren van de Paasnacht in de Regularis concordia (de monastieke overeenstemming) van A. Ethelwold, abt en bisschop van Winchester. Met woord en beeld zal Arnold Smeets ons meenemen in dit spoor uit de kerkgeschiedenis.
De avond begint om 20.00 uur. We vragen een bijdrage van € 5,-
Arnold Smeets (1967) studeerde theologie met als specialisatie kerkgeschiedenis. Hij werkt aan de Tilburg University of Catholic Theology, waar hij verantwoordelijk is voor valorisatie en postacademisch onderwijs. Hij was lid van de brede redactie van het tijdschrift Vieren en nu van het bestuur van de Stichting Eredienstvaardig.
Ontmoeting met het Jodendom- De komende ontmoeting is weer een avondbijeenkomst op maandag 8 april om 20.00 uur in het kerkelijk centrum De Beuk. We lezen en bespreken samen een artikel van de hand van ds. Piet van Midden: De joodse wortels van de zegen (uitgave #PROTESTANT) Wilt u een keer aanschuiven; u bent van harte welkom! Graag even tevoren melden tel. 454 173/si.nieuwenhuizen@planet.nl
Woord onderweg- De eerstvolgende ontmoeting zal zijn op dinsdag 30 april om 15.00 uur in het kerkelijk centrum de Vinder (naast de St. Antoniuskerk) Thema is dan (vanuit oecumenische uitgave Open deur) ‘Woordenloos’. Van harte welkom voor ontmoeting en gesprek bij een kopje thee of koffie.
Herinneringstekens in het Jodendom:
- de mezoeza
- de tsietsiejot
- de tefillien
Samen met de mezoeza (het deurkokertje) en de tsietsiejot (de kwastjes aan de gebedsmantel) vormen de tefillien (de gebedsriemen) de herinneringstekens. Het zijn de drie uiterlijke symbolen en kentekens die teruggaan op de voorschriften (mitzwot) uit de Tora. Ze worden ook wel de zeven tekenen genoemd: één mezoeza, twee tefillien en vier tsietsiejot (=meervoud van tsietsiet).
In het Jodendom is zeven het getal van de volheid.
De mezoeza is een kokertje met daarin een opgerold stukje kosjer perkament, waarop de teksten uit Deutronomium 6:4-9 en 11:13-21 geschreven staan, met aan de achterkant van het rolletje het woord “Sjaddaj” (Almachtige) dat door een kleine opening in de mezoeza te lezen is. Het wordt geplaatst aan de deurpost van een joodse woning, om ieder die passeert te herinneren aan Gods geboden.
De tsietsiejot worden aan de vier hoeken van de gebedsmantel bevestigd. Het zijn kwastjes waarin een purperblauwe draad is verwerkt. Ze maken duidelijk dat je bij God hoort. (Numeri 15:37-41)
De tefillien zijn lederen riemen. Ze worden om en op de arm (tefillien sjèl jad) en het hoofd (tefilien sjèl roosj) gedragen, zoals staat in Deuteronomium 6:4-9 of 11:8: “Hoor Israel: de Heer is onze God; de Heer is één! Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw vermogen! Wat ik u heden gebied zal in uw hart zijn, gij zult het tot een teken op uw hand binden en het zal u een voorhoofdsband tussen de ogen zijn!”
Beide riemen hebben een doosje of huisje met daarin een tekst: Exodus 13:1-10/13:11-16/Deuteronomium 6:4-9/11:13-21, teksten die je ook terugvindt bij de mezoeza.
Die doosjes of huisjes worden op het voorhoofd (ziel) en op de spierbal (kracht), gericht op het hart gedragen. De huisjes, altijd van perkament, zijn zwart gelakt. Het is waarschijnlijk dat Jezus zelf, net als de genoemde tsietsiejot aan zijn gebedsmantel, ook de tefillien droeg, als teken van het willen dienen van God met hoofd, hand en hart, ofwel denken, handelen en wil. (Matteus 9:20) Jezus had immers Zijn hele leven aan God gewijd!