Januari 2025
Uit de landelijke Raad van Kerken:
Zaterdag 7 december stuurde de Raad van Kerken in Nederland een pastorale steunbetuiging aan de Syrisch- orthodoxe kerk in Nederland.
Aan de Syrisch-orthodoxe Kerk,
Met grote bezorgdheid volgen wij als Raad van Kerken de ontwikkelingen in Syrië. De burgeroorlog die dit land al zo lang verwoest, is opnieuw opgelaaid. Grote delen van Syrië lijken een nieuwe machthebber te krijgen.
Christelijke minderheden en andere minderheden zijn altijd kwetsbaar in tijden van oorlog. Ook bij machtswisselingen zijn leven, veiligheid en bezit van minderheden vaak in gevaar.
Wij bidden in deze dagen voor Syrië, speciaal voor de christelijke kerken in Syrië, de burgerbevolking en de mensen die op de vlucht slaan. Wij bidden ook voor uw kerk, de Syrisch-orthodoxe Kerk , die door allerlei banden zo nauw met Syrië verbonden is. Wij hopen met u op een herstel van veiligheid, orde en recht in Syrië. Wij vragen aan alle machthebbers in Syrië om christenen vrijuit de gelegenheid te geven hun geloof te belijden.
Moderamen Raad van Kerken in Nederland
Nicea 2025– De Raad van Kerken zal in het komend jaar verschillende initiatieven bekend maken rond de viering van 1700 jaar oecumenisch concilie in Nicea. Op 14 juni vindt bijvoorbeeld een landelijke oecumenische viering plaats in de Grote kerk in Gouda. Wilt u meer weten. Zie raadvankerken.nl
Uit de plaatselijke Raad van Kerken
Nicea 2025 (1)
Een nieuwe rubriek in het komend oecumenisch jaar 2025. 1700 jaar geleden vond in de Turkse stad Iznik (eerder Nicea) een belangrijke eerste oecumenische kerkvergadering plaats, bijeengeroepen door de keizer (keizer Constantijn) om de eenheid in zijn grote Romeinse rijk te bewaren. Bisschoppen uit de toenmalige wereld kwamen bij elkaar en stelden een verbindende geloofstekst op. Het werd een oecumenische geloofsbelijdenis. ‘Niet’, zoals iemand eerder zei, ‘als een stok om te slaan, maar als een staf om te gaan’, de geloofsbelijdenis van Nicea. Deze belijdenis wordt minder vaak (helaas!) in de liturgie gebruikt, maar onderstreept de onderlinge geloofsverbondenheid: een echte oecumenische belijdenistekst. Zoals u gelezen hebt in de vorige Ontmoeting (of in het Weekblad Oosterhout) zal in het komend jaar maandelijks door een plaatselijk-bekende voorganger of theoloog een gedeelte van deze belijdenis in een column onder onze aandacht worden gebracht. Reactie op de verschillende bijdragen zijn bij de Raad van Kerken welkom. (helmapoulus@ziggo.nl) om het geloofsgesprek gaande te houden. De eerste bijdrage is van onze bekende, inmiddels geëmeriteerde wijkpredikant ds. Jan- Gerd Heetdeks. Hij was bereid de begincolumn te schrijven, waarvoor we hem bijzonder dankbaar zijn.
Nicea 2025 (2)
Ik geloof in één God de almachtige Vader
Schepper van hemel en aarde, van al wat zichtbaar en onzichtbaar is.
Eigenlijk is het toch wat vreemd om een belijdenis waarin je uitdrukt wat je gelooft of waarop je vertrouwt met het woord ‘ik’ te beginnen. Lijkt het er dan niet op dat uiteindelijk toch alles om me zelf en om mijn geloof draait?
“Ik geloof ….”
In de oorspronkelijke tekst is dat echter anders. Daar begint de belijdenis met een vervoegde werkwoordsvorm van het woord ‘geloven’ of ‘vertrouwen’. In niet zo goed Nederlands staat er eigenlijk: ‘Geloven doe ik in God ..’ of ‘Vertrouwen doe ik op God …’.
Dat klinkt toch anders. Dan sta ik niet meer zelf in het middelpunt maar dan gaat het om het geloven en in wie ik geloof.
Wat ik geloof, is altijd het geloof dat ik deel met anderen. Het is het geloof dat ik deel met generaties voor ons; met generaties die ons het geloof en het vertrouwen in God hebben doorgegeven. Omdat zij op de een of andere manier ervaren hebben dat in dat geloof draagkracht zit. Of misschien beter: Omdat zij ervaren hebben dat de God in wie geloofd wordt, betrouwbaar is.
Het is ook het geloof dat ik deel met christenen over heel de wereld.
Het is dus niet zomaar het individuele ik, dat gelooft maar het is het ik in gemeenschap met anderen. In de Griekse tekst staat dan ook: ‘Wij geloven in één God … of ‘Geloven doen wij in één God …’
Ik vind het dan ook altijd mooi als in de kerk gezegd wordt: Belijden wij ons geloof in gemeenschap met de kerk van alle tijden en plaatsen.
Daardoor word je uitgetild boven je zelf. Het relativeert het eigen geloof maar ook de eigen twijfels.
In het eerste artikel van de geloofsbelijdenis van Nicea gaat het om het geloof in God de Schepper. Een schepper kan nog afstandelijks blijven. Iemand die iets schept en het dan loslaat of weggeeft.
Maar hier wordt de God die de hemel en aarde geschapen heeft gedefinieerd als God de Vader. En hoewel veel mensen ook slechte ervaringen gehad hebben met vaders die in een masculiene cultuur soms eerder heersers dan liefhebbende vaders waren, gaat het hier in de geloofsbelijdenis om de warmte en om de zorgzaamheid die het begrip ‘vader’ kan uitstralen. Het gaat om de zorgzame aard van deze God, die hemel en aarde geschapen heeft, die dat alles niet losgelaten heeft maar nog steeds met zijn liefde omgeeft. Daarbij geeft de toevoeging ‘almachtige’ niet aan dat alles wat er in de wereld gebeurt door God zo gewild is, maar dat onze wereld uiteindelijk niet in de handen ligt van lot of toeval, maar dat God haar draagt.
Zo begint de geloofsbelijdenis met het fundament waarop je staat. De geloofsbelijdenis begint met het geloof in die God die de wereld draagt en waardoor je je daarom ook gedragen mag weten.
Jan-Gerd Heetderks
Gebedsweek voor de eenheid van christenen (19 t/m 26 januari 2025)
Het thema, dat dit jaar aansluit bij de viering Nicea 2025 luidt; “Ja, ik geloof…’ een centrale gedachte uit Johannes 11, 17-27. De oecumenische viering wordt dit keer gehouden in de Vredeskerk op de afsluitende zondag 26 januari om 10.00 uur. In de oecumenische viering gaan voor drs. Henk Berflo (voorzitter van de plaatselijke Raad van Kerken) en ds. Bernadette de Groot. Het materiaal voor deze Gebedsweek is voorbereid door de broeders en zusters van de oecumenische Monastieke Gemeenschap van Bose (Monastero di Bose) in Italië. We zien uit naar een vruchtbare gemeenschappelijke viering die de toon zet voor een mooi oecumenisch jaar. Een gebed uit de liturgie 2025:
Heer, onze God,
Maak uw Zoon Jezus groot en eer Hem.
U heeft ons bevrijd van de dood door zijn opstanding.
Wek ons op en maak ons wakker.
Geef licht aan iedereen die u zoekt.
Laat de morgenster, Jezus Christus, stralen over onze gemeenschappen.
Hij leeft en is onze Heer, nu en voor altijd.
Amen.
Thema-avond Raad van Kerken
De eerste ontmoeting in het nieuwe jaar zal plaatsvinden op maandag 20 januari om 20.00 uur in het kerkelijk centrum de Beuk. (aan het begin van de Gebedsweek voor de eenheid) Het is bijna een traditie uit de afgelopen jaren dat in de januarimaand pater Kees Maas onze gast is. (samen met mevr. Annemiek Wijnker- Hoedjes)
In woord en beeld nemen zij ons mee met het thema: Met mildheid kijken naar jezelf.
Pater Kees Maas schrijft: De meesten van ons hebben het grootste stuk van hun leven geleefd. We hebben best veel gedaan en de nodige strubbelingen meegemaakt. En dan kan het goed zijn om eens terug te kijken. Niet als een strenge rechter, maar met milde ogen en een warm hart. Ergens las ik: “Mild worden is de rijpste groei van de mens. Het is zacht worden in je woorden, de klank van je stem en in heel je zijn.” Er is vaak heel wat gebeurd in ons leven, tot we zo ver komen. Wellicht hebben we soms stevig opgetreden tegen anderen èn tegen onszelf. Hoe weldadig kan dan de milde blik zijn. Mildheid is het onderwerp van de bijeenkomst op 20 januari 2025 in de Gebedsweek voor de eenheid) Van harte welkom.
Komende thema-avonden van de Raad van Kerken
maandag 17 februari dr. Ton van Prooijen, Kerk-zijn in onze tijd”
maandag 17 maart Noud Froeling, arts “Over euthanasie “
maandag 7 april dr. Arnold Smeets “Paulus bij Caravaggio”
maandag 28 april dr. Arjen Plaisier, NICEA 2025 “
Afscheid
Op zondag 12 januari (de zondag van de Doop van de Heer) zal ds. André Vlieger afscheid nemen van de PGO in een dienst in de Vredeskerk. In de lange periode dat hij werkzaam was in de PGO raakte hij ook betrokken bij de plaatselijke oecumene (Raad van Kerken) In de beginperiode leverde hij een belangrijke bijdrage aan contacten en het gesprek met de moslims, kleinschalige ontmoetingen over grenzen heen. Ook zijn initiatief voor het project Kunst en geloof binnen de protestantse gemeente was zeker ook een waardevolle inbreng in de plaatselijke oecumene. Wij willen hem vanuit de Raad daarvoor bedanken en wensen hem en zijn vrouw een mooie en gezegende tijd in zijn gedeeltelijke emeritaat. (want hij gaat verder met zijn werk in de protestantse gemeente Zundert) Een tip: Met meer ruimte voor zijn volkstuin! Oecumene is daar biodiversiteit.