Van u is de toekomst

Op het moment van schrijven van deze woorden komt de realiteit van onze wereld in alle hevigheid op ons af. Het nieuws van Studio Sportzomer leek enige tijd al het andere nieuws te verdringen. Maar de sportzomer is voorbij. Het nieuws wordt op dit moment vooral bepaald door verontrustende berichten over doorgaande klimaatverandering, de enorme branden in Zuid-Europa en andere delen van de wereld, problemen van boeren die zo ernstig getroffen zijn door het hoge water, de situatie in Afghanistan, waar de Taliban steeds meer steden veroveren, de vragen en zorgen rondom de coronapandemie, en de vluchtelingenproblematiek om er maar enkele te noemen. Op het nieuws zei een verslaggever dat wij geen rampenfilms meer nodig hebben om te zien hoe slecht het er met onze wereld voor staat, we hoeven alleen het nieuws maar aan te zetten, en zien de beelden op ons afkomen.

In het materiaal dat de PKN voor de startzondag heeft uitgebracht, lees ik: “Veel mensen beleven deze tijd als een verandering van tijdperk, een apocalyptische tijd zelfs”. Wat er gebeurt doet iets met ons. Het kan onzekerheid oproepen en vragen. Hoe zien we de toekomst? Ik merk zelf dat ik er moeite mee heb, met al die beelden van verschrikking, met al die berichten over hoe slecht het gaat met onze wereld. En ik vraag me af wat geloven dan voor mij –voor ons– betekent?

Intussen staan we in onze gemeente aan het begin van een nieuw seizoen. De Protestantse Kerk reikt ons voor het nieuwe seizoen allerlei materiaal aan, onder het thema Van U is de toekomst! Dit thema is gebaseerd op een van de bedes van het Onze Vader: Uw koninkrijk kome.

Van U is de toekomst! Aan de ene kant zit daar iets in van dat wij die toekomst niet in beheer hebben. Er zijn grenzen aan de maakbaarheid van onze wereld. De toekomst is van God. Als wij belijden dat de toekomst van hem is, is dat vooral een uitnodiging om ons vertrouwen in God te stellen. Anderzijds betekent dat niet dat wij de handen maar berustend in de schoot moeten leggen. Het betekent niet dat we ons moeten neerleggen bij het gevoel dat er toch niets meer aan te doen is aan alle ellende in deze wereld. Het betekent wel dat we ondanks alles met vertrouwen en hoop mogen blijven werken aan wat goed is voor elkaar en voor deze wereld. Het betekent wel dat we op één of andere wijze niet aan onszelf zijn overgelaten. Aan Luther wordt de uitspraak toegeschreven: “Als ik wist dat morgen de wereld vergaat, zou ik vandaag nog een appelboom planten”.

Van U is de toekomst! Mogen we in alle kerkenwerk het komende jaar ontdekken wat het betekent om dat te zeggen en te belijden.

André Vlieger

Een bijzondere versie van het Onze Vader wordt ons bij het materiaal voor de startzondag aangereikt. Hieronder treft u de tekst aan, met een link (https://youtu.be/VitGbFNGfvk), via welke u deze tekst ook kunt horen. (A.V.)

Onze Vader verborgen

Onze Vader verborgen

uw naam worde zichtbaar in ons
uw koninkrijk kome op aarde
uw wil geschiede, een wereld
met bomen tot in de hemel, 
waar water schoonheid, en brood
gerechtigheid is, en genade –
waar vrede niet hoeft bevochten
waar troost en vergeving is
en mensen spreken als mensen
waar kinderen helder en jong zijn, 
dieren niet worden gepijnigd 
nooit één mens meer gemarteld, 
niet één mens meer geknecht. 
Doof de hel in ons hoofd
leg uw woord op ons hart
breek het ijzer met handen
breek de macht van het kwaad. 
Van U is de toekomst
kome wat komt.

Huub Oosterhuis