Veertigdagentijd
De veertigdagentijd is begonnen. Het is de voorbereidingstijd op Pasen. Het is een tijd van inkeer en bezinning. In mijn laatste dienst voor de veertigdagentijd vertelde ik over het boek van Tish Warren ‘Liturgie van het alledaagse. Heilige gebruiken in het gewone leven’. In het boek beschrijft zij een gewone dag en verbindt dit met allerlei elementen uit de eredienst. Dit om te laten zien dat het gewone leven en het geloof met elkaar verbonden zijn. Ze begint haar boek met ‘Wakker worden, de doop en leren om geliefd te zijn’. Het leven zit vol alledaagse dingen terwijl we het liefst een opwindend leven zouden hebben. Ook Jezus heeft nog niet veel indrukkende dingen gedaan voordat Hij gedoopt wordt. Sterker nog, het grootste gedeelte van Zijn leven brengt Hij door in onbekendheid en alledaagsheid. Als Jezus gedoopt is, zegt God: “Dit is mijn geliefde Zoon, in Hem vind ik vreugde”. In navolging van Jezus mogen wij ook weten dat we geliefd zijn bij God. In ons dagelijks bestaan en zonder iets bijzonders te hebben gedaan. Vanuit het geliefd zijn, mogen we leven.
Het tweede hoofdstuk heet ‘Je bed opmaken, liturgie, ritueel en wat het leven vormt’. Het eerste wat Warren deed als ze wakker werd, was op haar mobiel kijken. Vlak voor het ontbijt scrolde ze door de mail, Facebook, X, een blog. En een uur later weer. Zo ging het de hele dag door. Elk leeg moment werd gevuld met technologie.
Een paar jaar geleden werd ze, net voor de vastentijd, nieuwsgierig naar de gewoonte om je bed op te maken. In haar ogen de meest zinloze activiteit die er is want ’s avonds kruip je er weer in en wordt je bed weer slordig. Sommige mensen lieten Warren weten dat het opmaken van het bed haar zou veranderen. Tijdens de vastentijd zou ze haar routine van het mobieltje pakken vervangen door bed opmaken. Nadat Warren haar bed had opgemaakt, bleef ze eerst in stilte een paar minuten op haar bed zitten. Het ritueel zorgde er niet voor dat ze ineens succesvoller was geworden. Maar het zorgde er wel voor dat ze de dag niet als consument maar als collega van God begon. Zoals God in het scheppingsverhaal orde en schoonheid in de chaos schiep, schiep Warren, door het opmaken van haar bed, voor orde in haar chaos. God maakte nu haar dag in plaats van de technologie. Het zorgde voor een andere manier in de wereld staan. Net zoals de liturgie gemeenteleden vormt om op een bepaalde manier in het leven te staan. Ze trainde zichzelf om open te staan voor Gods aanwezigheid in het alledaagse bestaan.
Wie/wat staat bij u centraal? En bent u daar tevreden mee?
Verder gaat het boek over ‘Tandenpoetsen, staan, knielen, buigen en leven in een lichaam’, ‘Sleutels kwijtraken, schuldbelijdenis en de waarheid over jezelf’, ‘Restjes eten, Woord, sacrament en vaak vergeten voeding’, ‘Ruzie met je man, de vredegroet brengen en het alledaagse werk van sjalom’, ‘Email checken, zegenen en zenden’, ‘In de file staan, liturgische tijd en een God die geen haast heeft’, ‘Een vriendin bellen, gemeente en gemeenschap’, ‘Theedrinken, heilig en heerlijk’, en ‘Slapen, sabbat, rust en het werk van God’.
Achterin het boek staan gespreksvragen en oefeningen. Voor mij een boek om de veertigdagentijd in te gaan en mijn gewoonten onder de loep te nemen. Wie weet waar ik uitkom.
Hoe bereidt u zich voor?
Ds. Bernadette de Groot