Onder dominees en kerkelijk werkers is het een terugkerend gesprek: het niet gebrachte bezoek. Rondom de Actie Kerkbalans komen die verhalen soms weer even boven. Dan blijkt hoe iemand heeft zitten wachten op bezoek van een pastor of ouderling. Maar die kwam steeds niet. Het gevolg is frustratie, teleurstelling of boosheid. Dat is begrijpelijk. De kerk is juist de plaats waar we gekend willen zijn in blijdschap en verdriet. We leven daarom als kerkgemeenschap graag met elkaar mee. Alleen, we kunnen dat alleen doen als we daar weet van hebben. Gelukkig komen er ook geregeld signalen uit tweede hand terecht bij bijvoorbeeld onze pastoraatsgroep. Dat betekent dat een gemeentelid even laat weten dat het niet zo goed gaat met een ander gemeentelid, maar dat is geen ‘waterdicht systeem’. Wat altijd werkt is eigen initiatief. Is er behoefte aan een gesprek? Laat het weten. Een afspraak is dan snel gemaakt. Het is alleen maar fijn als daar gewoon om gevraagd wordt.

ds. Dirk-Jan Bierenbroodspot, ds. André Vlieger